top of page
  • Foto van schrijverRené den Haan

Regiebehandelaarschap: lust of last?

Bijgewerkt op: 29 jan. 2023

Een uitstervende rol in de GGZ: de ouderwetse hoofdbehandelaar. Ook in verpleeghuiszorg is behoefte aan frisse - of minder medisch gerichte - wind. Soms uit noodzaak geboren.


Hiervoor in de plaats is er nu de regiebehandelaar. En dat is niet meer de hoogst opgeleide of hoogste in rang. Wat zijn de voor- en nadelen hiervan?


Is regiebehandelaarschap een lust of een last?


Wat cliënten willen


Wat vind jij zelf belangrijk als je zorg nodig hebt?


Stel je dat eens voor. Of stel dat je dierbare zorg nodig heeft.


Wat de meeste mensen willen is een vast gezicht. Iemand die bereikbaar is. Iemand die op de hoogte is van het reilen en zeilen rondom je behandeling. En iemand die je snel in contact kan brengen met andere behandelaars, zoals een arts of fysiotherapeut.


Wat behandelaars willen


Ook als professional is het wenselijk om overzicht te hebben over de behandeling van je cliënt of patiënt. Naast het indiceren van zorg en behandeling is er ook een coördinerende taak.


Bijsturen waar nodig. Aanspreken van andere behandelaars bij stagnatie. De cliënt centraal blijven zetten - in plaats van het probleem. Sturen op vooruitgang en stoppen met behandelingen die niet werken.


Kansen: het doel van de cliënt voorop


Naast de medisch specialist mogen andere disciplines ook de rol van regiebehandelaar op zich nemen. Dat zijn zogenaamde artikel 3 beroepen met een registratie in het BIG-register die daarmee onder het tuchtrecht vallen. Zoals de GZ-psycholoog of verpleegkundig specialist.


Een garantie van kwaliteit voor de cliënt. Een belangrijke overweging is het sturen op cliëntgerichte zorg waarbij het welzijn en dus het doel van de cliënt voorop staat. Want dit gaat helaas niet overal nog even goed.


Sterke kanten


Wat heb je nodig om de rol van regiebehandelaar op je te nemen?

  • kennis van wetgeving;

  • proactief kunnen plannen en organiseren;

  • communicatieve vaardigheden;

  • lef;

  • kritische vragen durven stellen en tegengeluid durven geven;

  • kunnen delegeren om de verantwoordelijkheid waar nodig terug te geven.


Ja, maar


Toch zijn behandelaars nog terughoudend om de rol van regiebehandelaar te dragen.

Dat heeft vooral te maken met de verplichte en tijdrovende administratieve rompslomp waaraan voldaan moet worden.


Vooral in de (s)ggz is er de voortwoekerende bureaucratie van regelgeving, verplichte afname van kwaliteitsindicatoren en het afleggen van verantwoording. Hoewel beterschap door de politiek is toegezegd, is de administratieve regeldruk en controledruk groot.


En dit is ten nadele van de direct beschikbare tijd voor de cliënt.


Gedeelde verantwoordelijkheid


Regiebehandelaarschap dekt de lading beter dan hoofdbehandelaarschap. Elke behandelaar is namelijk verantwoordelijk voor zijn eigen professionele werkzaamheden.


Zorg is vooral een collectieve aangelegenheid. Hier kun je wel regie over voeren, maar er niet verantwoordelijkheid over zijn.


Samen staan we sterk


Door een toenemend aantal cliënten én afname van beschikbare middelen - onder andere personeel en geld - is het belangrijk om optimaal samen te werken. De lasten en lusten verdelen. Dus afstemmen en optrekken met gelijkgestemden.


Natuurlijk zijn ook de juiste randvoorwaarden in de organisatie belangrijk om de regie te kunnen nemen. Korte lijntjes met collega's, teammanagers en leidinggevenden.


Hoe staat het met jouw regie?


#regiebehandelaarschap #regie #verpleeghuis #gz-psycholoog @hoofdbehandelaar #piog




43 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page